Odpowiedzialni: JJ, AK, PP, DP
Punkt wyjścia:
http://neurocritic.wordpress.com/the-neurocomplimenter/the-end-of-language-embodiment/
Aby móc tworzyć bodźce lingwistyczne trzeba zanalizować korpus mowy polskiej na strukturę czasowników (początki, końce)
0) zreplikowanie badań
ciekawa mgr o interferencji ruchowej:
https://dl.dropboxusercontent.com/u/6119092/Bartosz_Helfer_Praca_Magisterska_Kognitywistyka_2011.pdf
zbiorcze opracowanie problematyki (długie i męczące, ale zawiera dużo dobrych referencji):
1) Badanie wstępne: klasyfikacja słów/niesłów stworzonych z obiecujących prefiksów/postfiksów → model bayesowski (50% sukcesu) ← czasy reakcji, błędy
2) Badanie właściwe: czy dobre niesłowa wywołują interferencję motoryczną? (100% sukcesu) ← potrzeba do niego: czujnika nacisku, akcelerometru
Zadania:
Etap 1:
JJ: jak wyciągnąc z korpusu mowy polskiej interesujace nas prefiksy i postfiksy? jak wygenerować bodźce z nich?
AK: jedno z badań do zreplikowania do napisania w PsychoPy. pytanie: czy musimy używać czasowników zwiazązanych jedynie z ruchem ręki, czy możemy dowolnych? (poszukać badań)
PP: czujniki do replikacji eksperymentów, prezentacja z metod bayesowskich
DP: drugie z badań do zreplikowania do napisania w PsychoPy. pytanie: czy są rzeczowniki, które również mogłyby aktywować korę motoryczną i interferować? (poszukać badań)